[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zgładzę. Będę im pasterzył pośród sądu! 17 A do was, Moje owce, tak mówi Pan, WIE-
KUISTY: Oto rozsądzę między jedną owcą, a drugą; między baranami, a kozłami. 18 Czy
wam nie wystarcza, że pasiecie się na najlepszym pastwisku, bo nadmiar waszej paszy
tratujecie nogami; że pijecie najczystszą wodę, bo pozostałą mącicie waszymi nogami? 19
A Moja trzoda ona ma się paść tym, co stratowaliście waszymi nogami; i musi poić się
tym, co zmąciliście waszymi nogami!
20
Dlatego tak do nich mówi Pan, WIEKUISTY: Oto sam tu przybywam, bym sądził mię-
dzy jagnięciem tłustym, a jagnięciem chudym. 21 Ponieważ się rozpychacie bokiem i
grzbietem, a waszymi rogami bodziecie wszystkie słabe, tak, byście je dalej rozegnali, 22
dlatego dopomogę Mojej trzodzie, by już nie była łupem; i będę sądził między jednym ja-
gnięciem, a drugim. 23 Ustanowię nad nimi jednego pasterza, aby im pasterzył Mojego
sługę Dawida; ten będzie je pasł i ten będzie ich pasterzem. 24 A Ja, WIEKUISTY, będę
im Bogiem, a Mój sługa Dawid będzie wśród nich przywódcą; Ja, WIEKUISTY, to wypo-
wiedziałem. 25 Nadto zawrę z nimi przymierze pokoju i wyplenię z kraju drapieżne zwie-
rzęta, aby mogły bezpiecznie mieszkać na puszczy oraz sypiać po lasach. 26 Uczynię
przedmiotem błogosławieństwa je, oraz okolice Mojego pagórka; będę też spuszczał
deszcz w swoim czasie będą to deszcze błogosławieństwa. 27 Polne drzewo wyda swój
owoc, ziemia wyda swój plon, zaś oni będą bezpiecznie przebywać na ziemi. I poznają,
że Ja jestem WIEKUISTY, gdy skruszę sworznie ich jarzma oraz je ocalę z ręki ich cie-
miężców. 28 Nie będą nadal łupem narodów *, a dzicz ziemi przestanie je pożerać; będą
mieszkać bezpiecznie i nikt ich nie wystraszy. 29 Wyprowadzę im szczep ku chwale, a w
kraju nie będą niszczone głodem; nie poniosą też pohańbienia od narodów. 30 I poznają,
że Ja jestem WIEKUISTY, ich Bóg z nimi, a oni są Moim ludem, domem Israela mówi
Pan, WIEKUISTY. 31 Zaś wy, Moja trzodo, trzodo Mojego pastwiska jesteście ludzmi;
Ja jestem wasz Bóg mówi Pan, WIEKUISTY.
*34,28 także: pogan
35. I doszło mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc: 2 Synu człowieka! Zwróć swoje ob-
licze ku górze Seir * oraz prorokuj przeciw niej. 3 Oświadcz jej: Tak mówi Pan, WIEKU-
ISTY: Oto Ja przeciw tobie, góro Seir; wyciągnę na ciebie Moją rękę i zamienię cię w
pustkowie oraz ruinę. 4 Twoje miasta obrócę w zgliszcza, a ty sama zamienisz się w pu-
stynię i poznasz, że Ja jestem WIEKUISTY. 5 Dlatego, że pałałaś wieczną nienawiścią i
w czasie ostatecznej kazni, wydałaś synów Israela na ostrze miecza w dzień ich klęski. 6
Ja jestem żywy mówi Pan, WIEKUISTY, dlatego zamienię cię w krew, i krew będzie
cię ścigać! Przelewu krwi nie miałaś w nienawiści i dlatego będzie cię ścigać krew! 7
Górę Seir zamienię w pustkowie i ruinę, oraz wytracę z niej przychodzących i wracają-
cych. 8 Napełnię jej wzgórza poległymi; twe wyżyny, twoje doliny i wszystkie twoje paro-
wy; na nich legnÄ… pobici mieczem. 9 ZamieniÄ™ ciÄ™ w wieczne pustkowia, a twe miasta nie
będą odbudowane, i poznacie, że Ja jestem WIEKUISTY! 10 Bowiem powiedziałeś: Te
dwa narody i te dwa kraje będą moje *, my je posiądziemy; a przecież tam był WIEKU-
ISTY. 11 Ja jestem żywy mówi Pan, WIEKUISTY! Dlatego chcę z tobą uczynić według
twojego gniewu; według twej żarliwości, którą przejawiałaś w twej nienawiści do nich.
Dam się z powodu nich poznać, kiedy cię będę tak sądził. 12 I poznasz, że Ja, WIEKU-
ISTY, słyszałem wszystkie zniewagi, które wypowiedziałaś przeciwko górom Israela, gdy
mówiłaś: Zostały spustoszone i nam wydane na spożycie! 13 Tak się przeciw Mnie cheł-
piliście waszymi ustami oraz obsypaliście Mnie waszymi mowami. Ja to słyszałem!
14
Tak mówi Pan, WIEKUISTY: Zamienię cię w pustynię ku radości całej ziemi. 15 Tak,
jak ty się cieszyłaś nad dziedzictwem domu Israela, że zostało spustoszone tak tobie
uczynię. Zamienisz się w pustkowie, góro Seir, razem z całym Edomem; by poznano, że
Ja jestem WIEKUISTY.
*35,2 chodzi o wzgórza krainy edomickiej (Edomu).
*35,10 najprawdopodobniej chodzi o JudeÄ™ i Efraima.
36. Zaś ty, synu człowieka, prorokuj o górach israelskich i powiedz: Góry Israela! Po-
słuchajcie słowa WIEKUISTEGO! 2 Tak mówi Pan, WIEKUISTY: Ponieważ wróg o was
wołał: Hejże, hej! A o odwiecznych wyżynach: Przypadły nam w dziedzictwie! 3 Dlatego
prorokuj i oświadcz: Tak mówi Pan, WIEKUISTY: Właśnie z tego powodu, że zewsząd
przeciw wam ziają i dyszą, byście przypadły w dziedzictwie pozostałym narodom i poszły
na obmowę języków oraz ludzką gawędę; 4 dlatego góry Israela posłuchajcie Pana, WIE-
KUISTEGO! Tak mówi Pan, WIEKUISTY, do gór i pagórków, do parowów i dolin, do
opustoszałych zwalisk i opuszczonych miast, które stały się łupem oraz urągowiskiem
dla pozostałych, okolicznych narodów. 5 Dlatego tak mówi Pan, WIEKUISTY: Zaprawdę,
w ogniu wzniecającym Me rozjątrzenie przemawiam przeciw tym pozostałym narodom i
przeciw całemu Edomowi - bo w pełnej radości serca oraz z pogardą w duszy, upatrzyły
sobie na dziedzictwo Moją ziemię; gdyż porzucono ją na łup. 6 Więc prorokuj o ziemi
israelskiej i oświadcz górom, pagórkom, parowom oraz dolinom: Tak mówi Pan, WIEKU-
ISTY: Oto jestem! Przemawiam w Moim rozjątrzeniu i oburzeniu, bo poniosłyście hańbę
od narodów. 7 Dlatego tak mówi Pan, WIEKUISTY: Ja podnoszę Moją rękę; zaprawdę,
narody, które was otaczają one poniosą swoją hańbę! 8 Zaś wy, góry israelskie, roz-
krzewicie swoje gałązki oraz przyniesiecie swój owoc dla Mego ludu Israela, bo bliski
jest ich powrót. 9 Oto Ja idę do was oraz ku wam się zwracam, więc będziecie uprawiane
i obsiewane. 10 Rozplenię na was ludzi razem cały dom Israela; miasta będą zamiesz-
kane, a rumowiska odbudowane. 11 Rozplenię na was ludzi i czworonożnych, rozrodzą
się i rozmnożą; osiedlę was jak za dawnych czasów i uszczęśliwię was bardziej niż w
waszej przeszłości, byście poznały, że Ja jestem WIEKUISTY! 12 Sprowadzę na was lu-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]